zaterdag 16 december 2017

Echt nep... VROEMVROUW

Er bestaan nogal wat vragen over wat nu precíés de aanleiding was voor een gebeurtenis in een boek.
Niet mijn leven, in ieder geval.
Maar dat is wel wat er vaak gedacht wordt. Welke dingen die in de boeken staan zijn nu gebaseerd op... mij? Vandaag vertel ik over Vroemvrouw; wat was er fictie en waar zat een kern van waarheid in?

1. De '' S'' van 'sport' is de ''S'' van 'Satan'.
 Om maar met de deur in huis te vallen: net zoals Gemma heb ik een grafhekel aan lichaamsbeweging en was gym niet bepaald mijn favoriete vak op de middelbare school. Dit kan ik gewoon met geen mogelijkheid ontkennen. Team Kneus was een echt ding op onze school en ik was standaard de captain. Sportdagen waren een ware hel. Echt.
2. Jankende Yankee.
Om maar even in de sportieve sferen te blijven: Akky's obsessie voor softbal (of honkbal - wat is het  verschil ook alweer?) is gebaseerd op een oud-klasgenootje die fan was van de Yankees.
3. Dadaïsme.
Maggie is praktisch gezien mijn nichtje toen ze dezelfde leeftijd had. Andere ervaring met kinderen had ik niet, want normaal gesproken liep ik drie winkelpaden om als ik een kind tegenkwam in de supermarkt. Mijn nichtje heeft mijn blik op kinderen veranderd. En toch loop ik nog steeds om. Vooral als ze huilen.
4. De uitscheiding.
Hoewel Gemma, net zoals ik in het begin, nogal ruzie had met Maggie tijdens de luiers verschonen, is het me -gelukkig - nooit overkomen dat er in mijn gezicht is geplast. Wel zat er ooit een mysterieuze bruine veeg op de bank, die ik zonder beter weten met mijn handen eraf heb geschraapt, omdat ik dacht dat ''het toch maar chochola'' was. Mispoep. Eh... Ik bedoel: mispoes.
5. Wat gaan we dóéééén?
Ja. Gemma wordt er gek van. Toch stelde ik mijn oma altijd dezelfde vraag als ze oppaste en dan ook nog het liefst zeven keer binnen tien minuten. Gewoon omdat ze het irritant vond. Kinderlogica.
6. Slapen is hogere wiskunde.
Ja. Het was ook ik die op een willekeurige nacht aan mijn vaders arm stond te sjorren met de mededeling dat ik vergeten was hoe ik moest slapen.
7. Wegwijzer.
Ik raak standaard de weg kwijt in ziekenhuizen. Altijd. Geen uitzondering.
8. Zwangerschapskwaaltjes.
De meeste zwangere in Vroemvrouw hebben, niet geheel toevallig, dezelfde klachten gehad als mijn zus gedurende haar zwangerschap. Dus - sorry. Als je dit leest moet je het allemaal herleven, zus. Want tja, andere ervaring met zwangeren had ik niet.

De eerste recensie van 'Vroemvrouw' is inmiddels verschenen! Benieuwd? Kijk snel op http://www.chicklit.nl/boekrecensies/163599/recensie-vroemvrouw
Drie sterren als een vervoegd kerstcadeautje. En na deze gezellige feestmaand is Gemma terug. Houd de site goed in de gaten voor het vervolg van 'Vroemvrouw'!




Geen opmerkingen:

Een reactie posten