zondag 23 september 2018

Echt nep... SPROOKJES BESTAAN NIET

Er bestaan nogal wat vragen over wat er nu precíés de aanleiding was voor een gebeurtenis in een boek.
Niet mijn leven, in ieder geval.
Maar dat is wel wat er vaak gedacht wordt. Welke dingen die in de boeken staan zijn nu gebaseerd op... mij? Vandaag vertel ik over SPROOKJES BESTAAN NIET; wat was er fictie en waar zat een kern van waarheid in?

1. Een ode aan alle pretparken in Europa:
Zoals jullie hoogstwaarschijnlijk wel hadden kunnen raden: Elfelot bestaat niet. Het pretpark is gebaseerd op verschillende (welbestaande) themaparken in Europa. Denk aan Disneyland Paris, denk aan de Efteling en desnoods aan Plopsaland. Een snufje van dit en een snufje van dat maakt Elfelot. En wat is er nu beter dan een combinatie van Disney én de Efteling?
2. Tutututu
Ik heb niet zoveel met sport, maar toen ik nog een klein kleutertje was wilde ik per se ballerina worden, ook al had ik geen enkele balletles gehad. Maar hallo - tutu?
Daarbij vind ik dansen een van de weinige leuke sporten die er zijn. Ik heb ooit een paar lessen Kidz Dance gevolgd, maar ik was er stellig van overtuigd dat het HipHop was.
3. Eind goed, algoed.
Sprookjes blijven leuk. Hoe oud je ook bent; als je ziek bent dan is er nog steeds niks mis mee om De Kleine Zeemeermin te kijken. Ook al ben je al vijfendertig. Het mag.
4. No topo
Ja: het is triest, maar vroeger dacht ik dus écht dat de Elfstedentocht door elf provincies ging. Ik schaam me diep.
5. Schaatsen haten
Weer zo'n sport waar ik niks van bak.
6. Onride: een horrorfilm in de achtbaan
Het was mijn zwager die het een goed idee leek om mijn zus en mij een gehele achtbaanrit te filmen. Wat kan ik zeggen: ik ben blij dat dat idee niet is ontstaan toen ik de schommelboot met hem trotseerde en mijn hoogtevrees me deed besluiten mijn muts over mijn ogen te trekken.
7.  WestenschouwerHet kon niet uitblijven: na een serie over vreemde zeewezens (AQUIFER) konden ze niet missen in een sprookjesboek. De bekendste en meest beruchte attractie uit het boek is 'De Westenschouwer'. Een beetje geïnspireerd op 'De Baron 1898' en gedeeltelijk gebaseerd op het verhaal 'De zeemeermin van Westenschouwen'. En ja: dat is een echt sprookje van eigen bodem.
8. Storyteller à la DisneyDisney is nog steeds voor jong en oud. Na een aantal jaar zie ik nog dagelijks meisjes van de leeftijdsgroep 6-10 jaar in een Elsa jurk door het winkelcentrum paraderen en tijdens de bioscoopvoorstelling van de live action film Beauty and the Beast kon iedereen 'Tale as old as time' meezingen. Veel sprookjes van Disney zijn echter sugercoated. Elsa was in real life niet zo'n schatje en het huwelijk van Belle en het Beest strandde ook toen het Beest Belle besloot op te eten.
Aangezien het genre wat ik schrijf 'feelgood' heet, leek geen van deze elementen me een goed ingrediënt voor het verhaal. Dus: een oud en onbekend sprookje in een nieuw jasje steken was wat me te doen stond. En zo ontstond De waternimf en de prins. Gebaseerd op 'De waternimf in de vijver'. Lees het oorspronkelijke sprookje hier op Wikipedia




Geen opmerkingen:

Een reactie posten